مجثئل
لغتنامه دهخدا
مجثئل . [ م ُ ث َ ئل ل ] (ع ص ) پهناور. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ذیل اقرب الموارد). عریض و پهناور. (ناظم الاطباء). || راست ایستاده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). راست ایستاده و افراشته . (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).
