مجدل
لغتنامه دهخدا
مجدل . [ م ِ دَ ] (ع ص ) مرد سخت خصومت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). جَدِل . مِجدال . جَدَلی ّ. بسیار جدل . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || (اِ) کوشک . ج ، مجادل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
