مجربذلغتنامه دهخدامجربذ. [ م ُ ج َ ب َ / ب ِ ] (ع ص ) فرس مجربذ و مجربذ القوائم ؛ یعنی اسب گران دو ویا آنکه سر فروفکنده ، هر دو پا را در موضع هر دو دست گذارد در رفتار. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
