مجرسلغتنامه دهخدامجرس . [ م ُ رِ ] (ع ص ) بال مرغ که به وقت تیز گذشتن وی آواز کند. || پیرایه ای که آواز آید از آن . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
