مجسطی گشای
لغتنامه دهخدا
مجسطی گشای . [ م ِ ج َ گ ُ ] (نف مرکب ) شخصی را گویند که حل مسائل کتاب مجسطی را که در علم ریاضی نوشته اند بکند. (برهان ). کسی که حل مسائل مجسطی نماید. (غیاث ) (آنندراج ) :
شاه مجسطی گشای خسرو هیئت شناس
رهبر صبح یقین رهبر علم الکتاب .
خضر سکندرمنش چشمه رای
قطب رصدبند مجسطی گشای .
و رجوع به مجسطی شود.
شاه مجسطی گشای خسرو هیئت شناس
رهبر صبح یقین رهبر علم الکتاب .
خاقانی .
خضر سکندرمنش چشمه رای
قطب رصدبند مجسطی گشای .
نظامی .
و رجوع به مجسطی شود.