مجظئر

مجظئر. [ م ُ ظَ ءِرر ] (ع ص ) آماده ٔ شر و بدی گویا که ایستاده است و گویند مالک مجظئراً؛ یعنی چرا آماده ٔ شر هستی . (منتهی الارب ). آماده ٔ شر و بدی گویا که ایستاده است . (آنندراج ). آماده ٔ شر و بدی و کسی که ایستاده است برای فتنه و فساد. || بلند وطویل . || قوی و زورآور. (ناظم الاطباء).