مجعةلغتنامه دهخدامجعة. [ م ُ ع َ / م َ ع َ ] (ع ص ) گول که چون نشیند برنخیزد. (منتهی الارب ) (آنندراج )(از ناظم الاطباء). || نادان کم خرد، مذکر و مؤنث در وی یکسان است . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
