مجغر

مجغر. [ ] (اِخ ) ابوریحان بیرونی در ذکر شهرهای اقالیم سبعه آرد : اندر اقلیم هفتم بس آبادانی نیست و به وی اندر سوی مشرق مردمانی اند وحشی گونه اندرکوه و بیشه ها از جمله ترکان و به کوههای باشخرت رسد و حدهای غز وبجناک و هر دو شهر سوارو بلغار و روس و سقلاب و بلغر و مجغر و به دریای محیط رسد ... (التفهیم ص 200). ظاهراً همان است که در حدود العالم مجغری آمده است . رجوع به ماده ٔ بعد شود.