مجلة

مجلة. [ م َ ج َل ْ ل َ] (ع اِ) (از «ج ل ل ») صحیفه ٔ حکمت . (تعریفات جرجانی ). کتاب حکمت و ادب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). صحیفه ای که در آن حکمت باشد. گویند: قراء مجلة لقمان ؛ یعنی صحیفه ٔ لقمان را خواند. و ابن الاعرابی گوید: «از اعرابیی در حالی که کراسه ای در دست داشتم پرسیدم مجله چیست جواب داد همان که در دست توست ». و اصل معنی در این ماده ، استداره و ارتفاع است . (از اقرب الموارد). مأخوذ از عبری «مگلت » (نام کتاب استر و مردخای تورات ). کراسه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کراس و آن مأخوذ از «مگلتو» آرامی است . (از غرائب اللغة العربیه تألیف الاب رفائیل نخلة الیسوعی ). و رجوع به دو ماده ٔ بعد و حشوارش شود. || هر چه باشد از کتاب بزرگ . ج ، مَجال ّ. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).