مجلدی گرگانی

مجلدی گرگانی . [ م ُ ج َل ْ ل َ ی ِ گ ُ ] (اِخ ) نام او را عوفی ابوشریف احمدبن علی مجلدی گرگانی آورده است . اشعار او درلباب الالباب و ترجمان البلاغه به نام مخلدی و در چهارمقاله به نام «شریف مجلدی » و لغت فرس اسدی چ تهران یک بار به نام مخلدی و چند بار به نام مجلدی آمده است و با توجه به این منابع مختلف اسم این شاعر «شریف مجلدی » یا «مخلدی » و یا «ابوشریف مجلدی » یا «مخلدی » بوده است و چون در دو بیت معروف خود از آنچه از دولت سامان باقی مانده سخن گفته و نام آن دولت را چون دولتی گذشته همراه دولت آل ساسان آورده است بنابراین پس از روزگار امرای سامانی می زیسته و چون نام او در ترجمان البلاغه که ظاهراً در اواخر قرن پنجم تألیف شده است آمده ، بنابراین پیش از عهد تألیف این کتاب زندگی می کرده و بدینسان می توان وی را از شاعران اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم محسوب داشت . از اشعار اواین دو بیت در چهارمقاله و لباب الالباب آمده است :
از آن چندان نعیم این جهانی
که ماند از آل ساسان و آل سامان
ثنای رودکی مانده ست و مدحت
نوای بار بد مانده ست و دستان .
و ابیات ذیل در ترجمان البلاغه آمده :
هر که را بهره کرد ایزد فرد
دانش و امن و تندرستی و خورد
زین جهان بهره ٔ تمامی یافت
گو به گرد دگر فضول مگرد
کآرزو را کرانه نیست پدید
آز را خاک سیر داند کرد.
(از تاریخ ادبیات دکتر صفا ج 1 چ 2 ص 560 و 561) و رجوع به همین مأخذ و لباب الالباب ج 1 ص 13، 14، 119 و تعلیقات چهارمقاله بقلم دکتر معین ص 74، 75، 472 و احوال و اشعار رودکی ج 3 ص 1133 شود.