مجهملغتنامه دهخدامجهم . [ م ُ هَِ ] (ع ص ) آسمان بی ابر. (آنندراج ) (از منتهی الارب ). || ابر بی باران . (ناظم الاطباء). || کسی که در وسط شب و یا آخرین هنگام از شب درآید. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).
