محارزةلغتنامه دهخدامحارزة. [ م ُ رَ زَ ] (ع مص ) با هم مزاح کردن که به دشنام ماند. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شوخی کردن که به دشنام ماند. (از تاج العروس ).
