محارشةلغتنامه دهخدامحارشة. [ م ُ رَ ش َ ] (ع مص ) آزردن و خراشیدن . (ناظم الاطباء). || ستیزیدن . (از لسان العرب ). || در گوش نهادن . (ناظم الاطباء). در فرهنگهای دیگر این معنی دیده نشد.
