محاسنی . [ م َ س ِ ] (اِخ ) موسی بن اسعدبن یحیی بن ابی الصفاء متوفی به سال 1173 هَ . ق فاضل دمشقی در ادب و فقه حنفی دستی داشت . در جوانی به قسطنطنیه شد و آنجا در دماغ وی خللی رخ داد و به دمشق بازگشت و بهبود یافت اما در زبانش لکنتی پدید آمد. تألیفاتی و شروحی در فقه و معانی دارد. (الاعلام زرکلی ).

محاسنی

ءَأَعْجَمِيٌّ

أَعْجَمِينَ

ابن عطیف

صالحی هلالی

ابن عجمی

حسین حصنی

ابوجعفر

احمد

متداعي

فاضل عینی

تخته سری

spore-bearing

سنگالی

ترجی

متاسف بودن

intwist

لغت‌نامه دهخدا