محایاةلغتنامه دهخدامحایاة. [ م ُ ] (ع مص ) آتش رابه دمیدن زنده کردن . حاییت النار بالنفخ ؛ افروختم آتش را به دمیدن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
