محبت پیشهلغتنامه دهخدامحبت پیشه . [ م َ ح َب ْ ب َ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) که دوستی و مهرورزی پیشه دارد. آن که هر چه بیند دوست دارد. (ناظم الاطباء). آن که پیشه ٔ او دوستی است . آن که میل به دوستی داشته باشد.
