محبر

محبر. [ م ُ ب ِ ] (ع ص ) در بیت ذیل از منوچهری به جای مُحَبِّر آمده است به معنی خط نیکو نویسنده :
به زیر پر قوش اندر همه چون چرخ دیباها
به پر کبک بر خطی سیه چون خط محبرها.

منوچهری .

|| نشان کننده و علامت گذارنده . || کسی که شادی کند. (ناظم الاطباء).