محبرلغتنامه دهخدامحبر. [ م ُ ح َب ْ ب ِ ] (ع ص ) کسی که نیکو و آراسته میکند چیزی را. (ناظم الاطباء). || نیکو خط نویسنده . || آراینده ٔ سخن و شعر : و بعد چنین گوید محرر این تألیف و محبر این تصنیف . (المعجم شمس قیس ص 1).
