محبوکلغتنامه دهخدامحبوک . [ م َ ] (ع ص ) اسب استواراندام . || بعیر محبوک ؛ اشتر استوارخلقت . || ثوب محبوک ؛ ثوب حبیک ؛ جامه ٔ نیکوبافته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).