محتجرلغتنامه دهخدامحتجر. [ م ُ ت َ ج ِ ] (ع ص ) آنکه برگزیند حجره را برای خود و منار بر آن نصب کند تا دیگری در آن تصرف نکند. (آنندراج ). کسی که نشان و علامت می گذارد در جائی و آن را برای خود بر می گزیند. (ناظم الاطباء).
