محتفنلغتنامه دهخدامحتفن . [ م ُ ت َ ف ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتفان . برکننده ٔ درخت از بیخ . (از منتهی الارب ). از بیخ برکننده . (ناظم الاطباء). || فراگیرنده ٔ چیزی . (از منتهی الارب ). گیرنده و اخذکننده . (ناظم الاطباء).
