محتققلغتنامه دهخدامحتقق . [ م ُ ت َ ق ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتقاق . خصومت کننده . مشغول به نزاع و خصومت . || اسب باریک میان شونده . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
