محتلزلغتنامه دهخدامحتلز. [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از احتلاز. گیرنده ٔ حق . محتلج . (منتهی الارب ). گیرنده ٔ حق کسی . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).