محتورلغتنامه دهخدامحتور. [ م َ ] (ع ص ) آنکه اندک شیر یابد به جهت قحط و کمی . (منتهی الارب ). کسی که در قحطی و در سختی مقدار کمی شیر یابد. (ناظم الاطباء).
