محدثین
لغت‌نامه دهخدا
محدثین . [ م ُ دَ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مُحدَث (در حالت نصبی و جری ).
- شعرای محدثین ؛ طبقه ٔ شعرای پس از مولدین . از معاریف آنان اند ابراهیم بن هرمة، ابن اذنیة، ابونواس ، ابوالعتاهیة، طفیل الکنانی ، سلم الخاسر، ابن میادة. صالح بن عبدالقدوس ، ابوعیینة، عباس بن احنف ، عتابی ، اشجعالسلمی ، عکوک ، ابن ابی زرعة الدمشقی ، ابوالشیص ، حمدونی ، عتبی ، دعبل الخزاعی ، اسحاق بن ابراهیم موصلی ، ابراهیم بن اسحاق موصلی ، ابوعلی البصیر، ابوتمام الطائی ، ابوعبادةالبحتری ، ابوالطیب المتنبی ، ابن بسام ، سری الموصلی ، ابی الفتح کشاجم ، ابوالفتح العبسی ، ابوالفرج الببغاء، ابن الساعاتی ، ابن قلانس ، و أواء الدمشقی ، عفیف تلمسانی و پسر او، ابن سنا ملک ،ابن شمس الخلافة، ابن النبیه و صفی الدین الحلی و مانندآنان . (یادداشت مرحوم دهخدا).
- شعرای محدثین ؛ طبقه ٔ شعرای پس از مولدین . از معاریف آنان اند ابراهیم بن هرمة، ابن اذنیة، ابونواس ، ابوالعتاهیة، طفیل الکنانی ، سلم الخاسر، ابن میادة. صالح بن عبدالقدوس ، ابوعیینة، عباس بن احنف ، عتابی ، اشجعالسلمی ، عکوک ، ابن ابی زرعة الدمشقی ، ابوالشیص ، حمدونی ، عتبی ، دعبل الخزاعی ، اسحاق بن ابراهیم موصلی ، ابراهیم بن اسحاق موصلی ، ابوعلی البصیر، ابوتمام الطائی ، ابوعبادةالبحتری ، ابوالطیب المتنبی ، ابن بسام ، سری الموصلی ، ابی الفتح کشاجم ، ابوالفتح العبسی ، ابوالفرج الببغاء، ابن الساعاتی ، ابن قلانس ، و أواء الدمشقی ، عفیف تلمسانی و پسر او، ابن سنا ملک ،ابن شمس الخلافة، ابن النبیه و صفی الدین الحلی و مانندآنان . (یادداشت مرحوم دهخدا).
