محرق

محرق . [ م ُ ح َرْ رِ ] (اِخ ) لقب عمروبن هند بدان جهت که صد کس را از بنی تمیم سوخته بود. (منتهی الارب ). رجوع به عمرو و الاعلام زرکلی ج 3 ص 838 شود.