محرم یزدی
لغت‌نامه دهخدا
محرم یزدی . [ م َ رَم ِ ی َ ] (اِخ )میرزامحمد علی فرزند محمد هاشم زرگر نسخ نویس اصفهانی . استاد متأخرین و متوطن یزد بود و به تذهیب اوراق اشتغال داشت و دو بیت زیر را از او نقل کرده اند:
سبب ناله چه پرسید ز مرغی که فلک
کردش از گلشنی آواره که نامش قفس است .
کار من و دل در عشق افتاده بسی مشکل
من در پی مستوری دل در پی رسوائی .
سبب ناله چه پرسید ز مرغی که فلک
کردش از گلشنی آواره که نامش قفس است .
کار من و دل در عشق افتاده بسی مشکل
من در پی مستوری دل در پی رسوائی .
(از مجمعالفصحاء ج 2 ص 445).
