محشاةلغتنامه دهخدامحشاة. [ م َ ] (ع اِ) پست ترین جای طعام در شکم که نزدیک به در رفتن است . (منتهی الارب ). روده ٔ زیرین از مردم . (از ناظم الاطباء). || چرب روده ٔ ستوران . (منتهی الارب ). چرب روده ٔ چارپایان . (ناظم الاطباء).
