محشفلغتنامه دهخدامحشف . [ م ُ ح َش ْ ش ِ ] (ع ص ) که پلکهای چشم را بهم گذاشته از رخنه های مژگان به دقت مینگرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).