محضجلغتنامه دهخدامحضج . [ م ِ ض َ ] (ع اِ) آتش کاو. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). استام . مسعر. محضب . مِحْضاء. محضاج . || مائل ازراه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || چوبی که گازر به جامه زند هنگام شستن . (ناظم الاطباء).
