محلسةلغتنامه دهخدامحلسة. [ م ُ ل ِ س َ ] (ع ص ) ارض محلسة؛ زمین که گیاه بر وی مانند حلس شده باشد از بسیاری .(منتهی الارب ). زمینی که گیاه بر روی وی از بسیاری مانند گلیم باشد. (ناظم الاطباء). رجوع به احلاس شود.