محمودلغتنامه دهخدامحمود. [ م َ ] (اِخ ) ابن حمزةبن نصر کرمانی ، مکنی به ابوالقاسم معروف به تاج القراء برهان الدین . اوراست : لباب التأویل ، لباب التفاسیر و غیره . وی تا سال 500 هَ . ق . حیات داشته است . (از کشف الظنون ).
