محنت آلودهلغتنامه دهخدامحنت آلوده . [ م ِ ن َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) آلوده به محنت . دردآلوده . رنجور. غمزده . قرین سختی و رنج : مدام از پریشانی روزگاردلش محنت آلوده تن سوکوار.سعدی .