محنت برلغتنامه دهخدامحنت بر. [ م ِ ن َ ب َ ] (نف مرکب ) برنده و زایل کننده ٔ محنت . غم زدا. اندوه بر : بیا ساقی آن می که محنت بر است به چون من کسی ده که محنت خور است .نظامی .