محکمات

محکمات . [ م ُ ک َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ مُحکَمَة. آیات محکمات ، مقابل متشابهات .آیات ظاهر المعانی یعنی آیاتی که معانی آن صریح باشد بر یک وجه . (غیاث ). آیات محکمات ، آیات واضح که سامع محتاج به تأویل نیفتد. (ناظم الاطباء) (السامی ). آیت های قرآن که یک معنی را محتمل بود. (مهذب الاسماء).که سائل نیازمند تأویل نیست مانند آیات : قل تعالوااتل ماحرم ربکم علیکم ... تا آخر سوره که آیات واضح المراد است و شنونده را نیاز به تأویل نمی افتد. (از منتهی الارب ). امام فخر در تفسیر کبیر گوید درباره ٔ معنای محکم و متشابه اقوال گوناگون است از ابن عباس نقل شده است که آیات محکم عبارتند از سه آیه در سوره ٔ انعام (قل تعالوا... تاآخر این سه آیه ) و متشابه عبارت است از اوایل سور. و در روایت دیگر از ابن عباس محکم به ناسخ و متشابه به منسوخ تعبیر شده است . (از تفسیر کبیر امام فخررازی چ 1357 ج 9 ص 182). و رجوع به محکم شود :
ترا ز حکمت یونان جز این چه شد حاصل
که شبهه کردی در محکمات قرآنی .

قاآنی .