مخاشنةلغتنامه دهخدامخاشنة. [ م ُ ش َ ن َ ] (ع مص ) درشتی کردن با کسی در سخن ویا در کار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). با کسی درشتی کردن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ).
