مخاوصة

مخاوصة. [ م ُ وَ ص َ ] (ع مص ) معارضه کردن کسی را در بیع. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || چشم فروخوابانیده تیز نگریستن به سوی چیزی چنانکه در راست گردانیدن تیر و دیدن در جرم آفتاب باشد. (منتهی الاب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). به دنبال چشم به کسی نگریستن . (زوزنی ، یادداشت بخط مرحوم دهخدا).