مختتئةلغتنامه دهخدامختتئة. [ م ُ ت َ ت ِ ءَ ] (ع ص ) مفازة مختتئة؛ بیابان که درآن نه آواز احدی شنیده شود و نه راه یافته . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء).
