مختزعلغتنامه دهخدامختزع . [ م ُ ت َزِ ] (ع ص ) آنکه کسی را از قومی ببرد و جداکند. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). کسی که از قوم خود می برد. (ناظم الاطباء). رجوع به اختزاع شود.
