مخرع
لغتنامه دهخدا
مخرع . [ م ُ خ َ ر رَ ] (ع ص ) مرد مختلف الاخلاق . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مرد ناپایدار و بی قرار و بی ثبات . (ناظم الاطباء). || ثوب مخرع ؛ لباس زردرنگ . (از اقرب الموارد). || رجل مخرع ؛کسی که در راه باطل گام می نهد. (از اقرب الموارد).
