مخصص

مخصص . [ م ُ خ َص ْ ص ِ ] (ع ص ) خاص کننده . (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). آنکه خاص می گرداند. (ناظم الاطباء). || (اصطلاح فلسفی ) مخصصات انواع ، مقصود صور نوعیه است . (از فرهنگ علوم عقلی سیدجعفر سجادی ص 545). و رجوع به صورت نوعی در همین لغت نامه شود. || در اصطلاح اصول ، امری که عام را تخصیص دهد و از شمول آن بکاهد چنانکه «لا تأکلوا مما لم یذکر اسم اﷲ علیه » (قرآن 121/6). مخصص «خلق لکم مافی الارض جمیعاً» (قرآن 29/2) می باشد. || آنکه خورش می کند. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون ).