مخوسلغتنامه دهخدامخوس . [ م ُ خ َوْ وِ ] (ع ص ) کسی که شتران را یگان یگان به سوی آب فرستد تا ازدحام نشود. (آنندراج ) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به تخویس شود.
