مخیض
لغت‌نامه دهخدا
مخیض . [ م َ ] (ع ص ) دوغ و شیر مسکه برگرفته . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). دوغ روغن گرفته شده و دوغ و شیر مسکه برگرفته . (آنندراج ) (از اقرب الموارد). دوغ روغن گرفته . (غیاث ). و رجوع به مخموض و تحفه ٔ حکیم مؤمن و تذکره ٔ داود ضریر انطاکی و ترجمه ٔ صیدنه و الفاظ الادویه و لبن حامض و دوغ شود.
