مدارکة

مدارکة. [ م ُ رَ ک َ ] (ع مص ) پیاپی کردن . (تاج المصادر بیهقی ). دارک فلان الشی ٔ دراکا و مدارکة؛ اتبع بعضه علی بعض ، و دارک صوته و الطعن ؛ تابعه . (اقرب الموارد)؛ پیروی کرد فلان بعض آن چیز را بر بعض آن ؛ پیروی کرد آن مرد بانگ را. (از ناظم الاطباء). || اندریافتن . (زوزنی ). رسیدن به . (ناظم الاطباء). فرارسیدن اسب به شکار وحشی . دراک . (از اقرب الموارد).