مداغصةلغتنامه دهخدامداغصة. [ م ُ غ َ ص َ ] (ع مص ) شتابی نمودن . (منتهی الارب ). استعجال . (از متن اللغة) (اقرب الموارد). || اخذته مداغصة؛ مغارة. (اقرب الموارد). غلاباً. (متن اللغة)؛ به مغالبه و چیرگی نمودن . به زور.
