مدحلط

مدحلط. [ م ُ دَ ل ِ ] (ع ص ) خلط ملطکننده در سخن . (آنندراج ). آنکه آشفته و پریشان سخن می گوید. (ناظم الاطباء): دحلط؛ خلط فی کلامه . (متن اللغة) (اقرب الموارد). نعت فاعلی است از دحلطة. رجوع به دحلطة شود.