مدربج
لغتنامه دهخدا
مدربج . [ م ُ دَ ب ِ ] (ع ص ) چیز نرم گردنده بعد سختی . (آنندراج ). نعت فاعلی است از دربجة. رجوع به دربجة شود. || مهربان . (ناظم الاطباء).شتر ماده ٔ مهربان بر بچه ٔ خود. (آنندراج ): دربجت الناقة؛ رئمت ولدها. (متن اللغة). رجوع به دربجة شود.
