مدوص

مدوص . [ م ُ دَوْ وِ ] (ع ص ) فروآینده از بالا به نشیب . (آنندراج ). آنکه خود را از بالا می اندازد. (از ناظم الاطباء). نعت فاعلی است از تدویص . رجوع به تدویص شود.