مدکلغتنامه دهخدامدک . [ م ِدَک ک ] (ع ص ) مرد توانا بر کار. (منتهی الارب ). که درعمل قوی است . (از متن اللغة). مرد نیرومند که بشدت بر زمین گام نهد . (از اقرب الموارد). و تأنیث آن مدکة است . (از متن اللغة).
