مذرف
لغتنامه دهخدا
مذرف . [ م ُ ذَرْ رِ ] (ع ص ) اشک ریزنده .(ناظم الاطباء) (متن اللغة) (اقرب الموارد). نعت فاعلی است از تذریف . رجوع به تذریف شود. || فزون آینده بر صد. (آنندراج ). زائد بر صد. (ناظم الاطباء): ذرفت علی الماءة؛ زاد و منه : ها انا الاَّن قد ذَرَّفْت ُ علی الخمسین . (اقرب الموارد). رجوع به تذریف شود.